тәңгәл

(ТӘҢГӘЛ КИЛҮ) – с. 1. Бер-беренә тулысынча охшаган, бөтенләй туры килгән, тигез булган, бердәй тәңгәл почмаклар 2. и. диал. Билгеле бур урын, җир без төшкән тәңгәлдә Агыйдел каты акмый 3. Ян, як, тирә, туры. бәйл. ТӘҢГӘЛЕ, ТӘҢГӘЛЕНДӘ, ТӘҢГӘЛЕНӘ – (Берәр нәрсәнең) яны, тирәсе 4. бәйл. диал. Берәр нәрсә турысында, мәсьәләсендә мал-туар тәңгәлендә берәр фикер 5. и. диал. Үзәнлек, уйсу урын тәңгәлләрдә зәңгәр күлләр